Back to Top

درمان جایگزینی آنزیم (ERT) در صورت وجود، نخستین گام در مسیر کسب نتایج بهینه است

شواهد بالینی مثبت از مطالعات انجام شده روی خواهر و برادرها نشان می دهد که مداخله زودهنگام می تواند با مدیریت خاص بیماری و شروع زودهنگام درمان ERT، در صورت وجود، فرصت های متعددی برای بهبود نتایج برای بیماران ایجاد نماید.1-6

ERT چه در سنین پایین و چه بعدتر آغاز شود می تواند مؤلفه های بالینی مهم مانند استقامت جسمانی و فاکتورهای ریوی که برای کیفیت زندگی، حفظ قابلیت تحرک و فعالیت های روزمره اهمیت دارند را بهبود بخشد.7,8

  • ERT در حال حاضر در بسیاری از کشورها برای درمان بیماران مبتلا به موکوپلی ساکاریدوز MPS) I، II، IVA، VI) موجود است8,9
  • آزمون های بالینی مختلفی برای امکان سنجی و بررسی مزایای احتمالی ERT در سایر اختلالات MPS در جریان است
  • ERT به شکل انفوزیون خانگی در صورت وجود، یک مورد بسیار مهم بالینی است10-12
GMS-inner1
در معیارهای مدیریت و بررسی های کارشناسی اختلالات MPS توصیه شده که ERT در صورت وجود به محض تأیید تشخیص آغاز گردد.6,8,13

مدیریت کل عمر در عصر جدید MPS

در عصر جدید مدیریت اختلالات پیش‌رونده و پیچیده ژنتیک مانند موکوپلی ساکاریدوز (MPS) تأکید بر هماهنگی مؤثر تیم مراقبت‌های بهداشتی بیماران توسط خانه پزشکی است.1 متخصصان ژنتیک و/یا متخصصان بیماری های متابولیک بطور معمول در این گروه ها نقش محوری داشته و به هماهنگ ساختن مراقبت های چندرشته ای و تهیه یک برنامه مدیریت شخصی کمک می کنند.2,3

متخصصان قلب به دلایل متعدد نقشی حیاتی در مراقبت هماهنگ چندرشته‌ای از بیماران مبتلا به MPS ایفا می‌کنند:2,4

  • مشکل قلبی غالباً یک ویژگی غالب MPS محسوب می‌شود
  • به‌طور یکنواخت رو به وخامت است، و پخش و وخامت آن به مرور زمان افزایش می‌یابد
  • غالباً منجر به مرگ زودرس می‌شود

به علت شیوع و وخامت مشکل قلبی، ارزیابی مرتب قلب مؤلفه مهمی برای مدیریت مؤثر این بیماران است.3,4 متداول‌ترین نشانه‌های قلبی MPS که باید تحت نظر قرار گیرد شامل موارد زیر است:5

  • افزایش ضخامت و نارسائی دریچه میترال و/یا آئورت
  • هیپرﺗﺮﻭفی قلبی
  • ضخیم شدن طناب‌های وتری
  • تنگ‌شدگی فاحش عروق کرونر
GMS-inner1

برای بسیاری از بیماری‌های MPS رهنمودهای مدیریتی و
توصیه‌های عمومی مختص هر رشته در رابطه با مدیریت مادام‌العمر MPS موجود است. بطور کلی این توصیه ها در معیارها ذکر شده اند:3,6

  • ارزیابی های جامع خط مرجع (مانند معاینات تخصص های مختلف، قابلیت عملکردی، و بار و فشار وارد شده توسط بیماری) توسط متخصصان مربوطه
  • دوره های پایش منظم و تعریف شده برای ارزیابی پیشرفت بیماری مولتی سیستمیک

ارزیابی های زودهنگام و دنباله دار توسط یک گروه مراقبتی هماهنگ می تواند نتایج را برای بیماران بهبود بخشیده و حتی شاید بتواند جلوی آسیب های غیرقابل بازگشت را بگیرد.6

مزایای مراقبت های هماهنگ برای بیماران مبتلا به اختلالات MPS می تواند بسیاری از ابعاد زندگی بیمار و خانواده وی را در بلندمدت بهبود بخشد.3,6

مشکل قلبی عروقی در میان انواع فرعی MPS و خود آن متفاوت است4

هر چند مشکل قلبی در همه انواع فرعی MPS دیده می‌شود، اکثر مطالعات نشان می‌دهد که معمولاً در بدو امر و بیشتر در MPS I،‏ II،‏ و VI رخ می‌دهد تا MPS III و IV. با این حال، لازم است به یاد داشته باشیم که نشانه‌ها و علائم قابل پیش‌بینی نیستند و در میان انواع فرعی MPS و خود آن به لحاظ بالینی متنوع هستند. بیماران ممکن است علائم غیرکلاسیک و/یا کلاسیک MPS و نیز روند پیشرفت سریع یا کند بیماری داشته باشند.4 این موضوع بر اهمیت نظارت قلبی مداوم و خط مرجع در همه بیماران مبتلا به MPS تأکید می‌کند.3

نقد و بررسی‌های متخصصان و رهنمودهای مدیریت توصیه‌هایی برای ارزیابی ارائه می‌دهد

در برخی از نقد و بررسی‌های متخصصان رویه‌های جدیدی برای ارزیابی و نظارت بر ناهنجاری‌های قلبی در بیماران مبتلا به MPS ارائه می‌شود.3,7-9 برای بسیاری از بیماری‌های MPS نیز دارای رهنمودهای مدیریتی و توصیه‌های عمومی مختص کاردیولوژی درباره مراقبت دائمی وجود دارد.3,6,10

این نقدها و رهنمودها شامل توصیه‌های گسترده زیر هستند:3,6,10

  • ارزیابی قلبی جامع خط مرجع
  • دوره‌های پایش منظم و تعریف شده برای ارزیابی پیشرفت بیماری قلبی

تصویر زیر روش‌های تشخیصی توصیه شده و ارزیابی‌ها برای سنجش آناتومی و عملکرد قلب در بیماران مبتلا به MPS را در تشخیص اولیه و فواصل منظم پس از آن نشان می‌دهد. فواصل ارزیابی توصیه شده، بسته به نوع فرعی MPS از 1 تا 3 سال متفاوت است.4

Recommended-techniques-for-initial-ongoing-assessment-of-cardiac-anatomyand-function-in-patients-with-MPS

ارزیابی‌های قلبی جانبی متداول باید قبل از مداخلات جراحی عمده انجام شود، از جمله شنوددرمانی دقیق قلب و ریه‌ها، و نیز اندازه‌گیری فشار خون بازو و پای راست.4

متخصصان قلب که در مدیریت مداوم بیماران مبتلا به MPS حضور دارند باید موارد زیر را مد نظر قرار دهند:4

  • معاینه بالینی بیماران مبتلا به MPS ممکن است به علت محدودیت‌های فیزیکی و یا ذهنی بیمار دشوار باشد
  • نشانه‌ها و علائم بالینی مشکل قلبی متداول نیست، مثلاً در تحقیقی فقط 6 نفر از 26 بیمار که دارای بیماری ثبت شده اکوکاردیوگرافی بودند، نشانه‌ها و علائم قلبی را بروز دادند
  • عدم وجود سوفل‌های جلوی قلب نشانه عدم وجود بیماری قلبی نیست
  • اکوکاردیوگرافی و الکتروکاردیوگرافی روش‌های تشخیص اصلی برای ارزیابی دریچه‌ها، ابعاد بطن، و عملکرد آن هستند

دفعات ارزیابی و میزان مشارکت متخصصان مختلف به نوع زیرگروه MPS بستگی دارد. در مورد بیمارانی با بیماری های MPS که عمدتاً دارای عوارض زوال دهنده عصبی و شناختی باشند مانند MPS I، II، و III انجام ارزیابی های منظم عصبی رفتاری و روان شناسی توصیه شده است.6,11,12

علاوه بر ارزیابی های تخصص های مختلف که برای تسهیل نتایج مثبت بلندمدت برای بیماران MPS انجام می شوند، پزشک هماهنگ کننده که معمولاً یک متخصص ژنتیک یا متخصص بیماری های متابولیک است نیز می تواند اقدامات مهمی درباره وضعیت سلامت کلی انجام دهد. نقش آنها در اطلاع رسانی به سایر متخصصان بهداشتی و درمانی (مانند دندانپزشکان، متخصصان فیزیوتراپی، متخصصان اطفال، پزشکان خانواده) و خانواده ها درباره بیماری و راهبردهای کلی مدیریت بیسار مهم بوده و باید شامل این موارد باشد:

  • صحبت درباره مخاطرات و مزایای مداخله و احتیاط های لازم در مورد درمان ها و ارزیابی ها3
  • ملاحظات مربوط به دندان ها
    • طیف گسترده ای ناهنجاری های جمجمه، چهره و دندان ها که بسته به نوع زیرگروه MPS متغیرهستند شاید بیماران را در معرض خطر افزایش یافته بیماری های دندان قرار بدهند و یا قرار ندهند.13
    • نظارت دقیق بر رشد دندان ها (حداقل سالی یک بار) و مراقبت های معمول دندان پزشکی برای جلوگیری از پوسیدگی و سایش دندان ها3
  • مداخله های مربوط به وضعیت سلامت کلی که می تواند شامل درمان های حمایتی اعم از انجام مرتب واکسیناسیون آنفولانزا و ذات الریه، برونکودیلاتورها و درمان های تهاجمی و سریع عفونت های مجاری هوای فوقانی3

ارزیابی های تخصصی و نیز معاینات جسمانی منظم و مداخله های مربوط به وضعیت کلی سلامتی باید بر اساس معیارهای توصیه شده انجام شوند که به زیرگروه MPS بستگی خواهد داشت.3

استمرار مراقبت تا دوره بزرگسالی می تواند نتایج بلندمدت را بهینه سازد

بهبود کیفیت درمان ها برای اختلالات MPS به بهتر شدن نتایج بلندمدت برای بیماران منجر شده و ناگزیر باید رویکردهای جدید در زمینه مدیریت مادام‌العمر اتخاذ گردد.

با بالا رفتن سن بیماران برخی از آنها شاید بتوانند مراقبت های بهداشتی و درمانی خود را مدیریت کرده ولذا اهمیت گذار به دوره بزرگسالی با هدایت پزشک دو چندان می شود.3 پزشکان باید از موارد زیر اطمینان حاصل کنند:

  • ارزیابی های زودهنگام و دنباله دار توسط یک گروه مراقبتی هماهنگ برای ارزیابی پیشرفت بیماری در سیستم های اندامی مختلف6
  • حفظ و ارزیابی توانائی بیماران در انجام فعالیت های روزمره6
  • راهبردهای رسمی و مشخص در مراکز مختلف برای دوره گذار، شامل مشخص کردن متخصصان بزرگسالان که دارای تجربه مدیریت بلندمدت MPS باشند3
  • وضعیت بیماران باید حتماً پیگیری شود3
تشویق بیماران و خانواده های آنها برای مشارکت در راهبردهای دوره گذار در مراکز که می توانند برای بهینه ساختن برنامه مراقبت های بلندمدت هر شخص تنظیم شوند.3

گذار از مراقبت های اطفال به مراقبت های بزرگسالان و مراقبت های بلندمدت بزرگسالان جزو زمینه های مهمی هستند که باید در برنامه های مراقبتی نوجوانان و بزرگسالان بیمار به آنها توجه شود.3 ملاحظات مراقبت های بلندمدت بطور ایده آل در مراکزی که دارای تجربه گسترده در زمینه MPS باشند رعایت خواهد شد و نیاز به هماهنگی دقیق میان تخصص های مختلف دارد.3,14 مسائل بلندمدت شامل ولی نه محدود به این موارد هستند:

  • بهترین شیوه های اجرائی در گذار به مراقبت های بزرگسالان
  • ملاحظات زنان و زایمان
    • مسائل بارداری و زایمان
    • استفاده از درمان جایگزینی آنزیم (ERT) در دوران بارداری و شیردهی
  • مدیریت بلندمدت درگاه
  • مدیریت بلندمدت درد

مدیریت بلندمدت اختلالات MPS – شامل ارزیابی های مستمر و راهبر گذار در مراکز برای رفتن از مراقبت های اطفال به مراقبت های بزرگسالان – می تواند بهبود ماندگاری در کیفیت زندگی بیماران شما ایجاد کرده و آینده بهتری را برای آنها رقم بزند.3,14–16

مراقبت های رویه ای نیازمند برنامه ریزی هماهنگ جراحی در میان تخصص های مختلف است

از آنجائیکه تظاهرات بالینی اختلالات موکوپلی ساکاریدوز (MPS) مولتی سیستمیک هستند، برای تشخیص و مدیریت عوارض نیاز به یک رویکرد چندرشته ای و اختصاصی برای هر بیمار است. حضور متخصص قلب در این فرآیند ضروری است، زیرا جراحی‌های قلبی معمولاً برای بیماران مبتلا به MPS انجام می‌شود.1-4 بیماران مبتلا به MPS بطور معمول نیاز زیادی به جراحی در طول عمر خواهند داشت. در یک مطالعه تاریخچه طبیعی که گروهی متشکل از 325 بیمار مبتلا به مورکیو نوعMPS IVA) A) را مورد ارزیابی قرار داده بود مشخص گردید که بیش از 70% بیماران حداقل یک عمل جراحی انجام داده اند.5

GMS-inner1
Surgical-burden-in-patients-with-Morquio-A-cardi

بیماران مبتلا به MPS دارای نرخ مرگ و میر بالائی در طول عمل هستند که دلایل مختلفی اعم از انسداد مجاری هوای فوقانی و تحتانی، ناپایداری نخاع گردنی، نارسائی تنفسی، بیماری های قلبی عروقی و عفونت های مکرر دارد.3,5,6 بعنوان مثال، عوارض جراحی منجر به فوت 11% بیماران مبتلا به مورکیو نوع A (n=27) گردید.7

تهیه یک برنامه جراحی اهمیت زیادی دارد و برای آن نیاز به یک گروه متخصص در رشته های مختلف است که بطور ایده آل در زمینه درمان بیماران مبتلا به MPS هم تجربه داشته باشند.6

  • از تخصص های لازم در گروه می توان به بیهوشی، ریه، جراحی مغز و اعصاب، قلب، گوش و حلق و بینی و رادیولوژی اشاره کرد.1,3,8
  • در اختلالات MPS دارای عوارض زوال دهنده عصبی و شناختی شاید به تخصص های دیگر مانند روان شناسی و نورولوژی هم نیاز باشد.9
  • علاوه بر معیارهای مدیریتی، متخصصان باید به معیارهای ارتوپدی و جراحی هم نیز مراجعه نمایند.

مراقبت رویه‌ای ویژه قلب غالباً شامل مدیریت جراحی تظاهرات متنوع می‌شود. رویه‌های موفق ثبت شده عمل قلب در بیماران مبتلا به MPS شامل موارد زیر است:4

  • تعویض دریچه میترال
  • جراحی پلاستیک دریچه میترال
  • تعویض دریچه آئورت
  • رویه Ross (تعویض دریچه آئورت با پیوند دریچه ریوی از بدن خود بیمار)
  • تعویض دریچه میترال و آئورت
  • بای‌پس عروق کرونر
  • بستن پارگی سپتوم بطنی
  • کوارکتکتومی

ارزیابی ریسک جراحی و پایش در طول عمل جزو مؤلفه های بنیادی یک برنامه جراحی اختصاصی هستند و می توانند ریسک تبعات منفی جراحی و مرگ و میر در بیماران مبتلا به MPS را کاهش دهند.6,10,11

Operative-care-considerations-cardi
anesthesia-risk-flowchart-cardi
عوارض استخوانی و مولتی سیستمیک خطر مرگ و میر و ناخوشی در طول عمل جراحی را بالا می برند – در معیارها توصیه به ادغام جراحی ها شده تا ریسک نوبت های متعدد بیهوشی کاهش داده شود. برای کاستن از احتمال بروز عوارض جراحی در اختلالات MPS باید ریسک ها را شناسائی کنید.10,13

بهینه ساختن نتایج برای بیماران بواسطه مدیریت هماهنگ.

این یک عصر جدید مدیریت است. در جریان آخرین تحولات و اطلاعات مربوط به MPS قرار بگیرید.

References:  1. McGill JJ, Inwood AC, Coman DJ, et al. Enzyme replacement therapy for mucopolysaccharidosis VI from 8 weeks of age – a sibling control study. Clin Genet. 2010;77(5):492–498. doi:10.1111/j.1399-0004.2009.01324.x.  2. Furujo M, Kubo T, Kosuga M, Okuyama T. Enzyme replacement therapy attenuates disease progression in two Japanese siblings with mucopolysaccharidosis type VI. Mol Genet Metab. 2011;104(4):597–602. doi:10.1016/j.ymgme.2011.08.029.  3. Clarke LA. Pathogenesis of skeletal and connective tissue involvement in the mucopolysaccharidoses: glycosaminoglycan storage is merely the instigator. Rheumatology (Oxford). 2011;50(suppl 5):v13–18.  4. Lehman TJA, Miller N, Norquist B, Underhill L, Keutzer J. Diagnosis of the mucopolysaccharidoses. Rheumatology. 2011;50(suppl 5):v41-v48.  5. Morishita K, Petty RE. Musculoskeletal manifestations of mucopolysaccharidoses. Rheumatology. 2011;50(suppl 5):v19–v25. doi:10.1093/rheumatology/ker397.  6. Muenzer J, Beck M, Eng CM, et al. Long-term, open-labeled extension study of idursulfase in the treatment of Hunter syndrome. Genet Med. 2011;13(2):95–101. doi:10.1097/GIM.0b013e3181fea459.  7. Hendriksz C. Improved diagnostic procedures in attenuated mucopolysaccharidosis. Br J Hosp Med. 2011;72(2):91-95.  8. Muenzer J. Early initiation of enzyme replacement therapy for the mucopolysaccharidoses. Mol Genet Metab. 2014;111(2):63–72. doi:10.1016/j.ymgme.2013.11.015.  9. Hendriksz CJ, Berger KI, Giugliani R, et al. International guidelines for the management and treatment of Morquio A syndrome. Am J Med Genet Part A. 2014;9999A:1–15. doi:10.1002/ajmg.a.36833.  10. Bagewadi S, Roberts J, Mercer J, Jones S, Stephenson J, Wraith JE. Home treatment with Elaprase® and Naglazyme® is safe in patients with mucopolysaccharidoses types II and VI, respectively. J Inherit Metab Dis. 2008;31(6):733-737. doi:10.1007/s10545-008-0980-0.  11. BioMarin Pharmaceutical Inc. VIMIZIM website. http://www.vimizim.com/. Accessed December 21, 2015.  12. BioMarin Pharmaceutical Inc. NAGLAZYME website. http://www.naglazyme.com/. Accessed December 21, 2015.  13. Muenzer J, Wraith JE, Clarke LA, International Consensus Panel on the Management and Treatment of Mucopolysaccharidosis I. Mucopolysaccharidosis I: management and treatment guidelines. Pediatrics. 2009;123(1):19–29. doi:10.1542/peds.2008-0416.

References:  1. Agency for Healthcare Research and Quality. Defining the PCMH. https://pcmh.ahrq.gov/page/defining-pcmh. Accessed December 15, 2015.  2. Muenzer J. The mucopolysaccharidoses: a heterogeneous group of disorders with variable pediatric presentations. J Pediatr. 2004;144(suppl 5):S27–S34.  3. Hendriksz CJ, Berger KI, Giugliani R, et al. International guidelines for the management and treatment of Morquio A syndrome. Am J Med Genet Part A. 2014;9999A:1–15. doi:10.1002/ajmg.a.36833.  4. Braunlin EA, Harmatz PR, Scarpa M, et al. Cardiac disease in patients with mucopolysaccharidosis: presentation, diagnosis and management. J Inherit Metab Dis. 2011;34(6):1183–1197. doi:10.1007/s10545-011-9359-8.  5. Mohan UR, Hay AA, Cleary MA, Wraith JE, Patel RG. Cardiovascular changes in children with mucopolysaccharide disorders. Acta Paediatr. 2002;91(7):799–804.  6. Muenzer J, Wraith JE, Clarke LA, International Consensus Panel on the Management and Treatment of Mucopolysaccharidosis I. Mucopolysaccharidosis I: management and treatment guidelines. Pediatrics. 2009;123(1):19–29. doi:10.1542/peds.2008-0416.  7. Solanki GA, Martin KW, Theroux MC, et al. Spinal involvement in mucopolysaccharidosis IVA (Morquio-Brailsford or Morquio A syndrome): presentation, diagnosis and management. J Inherit Metab Dis. 2013;36(2):339-355. doi:10.1007/s10545-013-9586-2.  8. Zafeiriou DI, Batzios SP. Brain and spinal MR imaging findings in mucopolysaccharidoses: a review. AJNR Am J Neuroradiol. 2013;34(1):5–13. doi:10.3174/ajnr.A2832.  9. Lachman R, Martin KW, Castro S, Basto MA, Adams A, Teles EL. Radiologic and neuroradiologic findings in the mucopolysaccharidoses. J Pediatr Rehabil Med. 2010;3(2):109–118. doi:10.3233/PRM-2010-0115.  10. Giugliani R, Harmatz P, Wraith JE. Management guidelines for mucopolysaccharidosis VI. Pediatrics. 2007;120:405–418. doi:10.1542/peds.2006-2184.  11. Neufeld EF, Muenzer J. In: Valle D, Beaudet AL, Vogelstein B, Kinzler KW, et al, eds. The Metabolic and Molecular Bases of Inherited Disease. 8th ed. New York, NY: McGraw-Hill; 2001:3421–3452.  12. Scarpa M, Almassy Z, Beck M, et al. Mucopolysaccharidosis type II: European recommendations for the diagnosis and multidisciplinary management of a rare disease. Orphanet J Rare Dis. 2011;6:72. doi:10.1186/1750-1172-6-72.  13. James A, Hendriksz CJ, Addison O. The oral health needs of children, adolescents and young adults affected by a mucopolysaccharide disorder. JIMD Rep. 2012;2:51–58. doi:10.1007/8904_2011_46.  14. Coutinho MF, Lacerda L, Alves S. Glycosaminoglycan storage disorders: a review. Biochem Res Int. 2012;2012:471325. doi:10.1155/2012/471325.  15. Kakkis ED, Neufeld EF. The mucopolysaccharidoses. In: Berg BO, ed. Principles of child neurology. New York, NY: McGraw-Hill; 1996:1141–1166.  16. Lehman TJA, Miller N, Norquist B, Underhill L, Keutzer J. Diagnosis of the mucopolysaccharidoses. Rheumatology. 2011;50(suppl 5):v41–v48.

References:  1. Muenzer J. The mucopolysaccharidoses: a heterogeneous group of disorders with variable pediatric presentations. J Pediatr. 2004;144(suppl 5):S27–S34.  2. Muenzer J, Wraith JE, Clarke LA, International Consensus Panel on the Management and Treatment of Mucopolysaccharidosis I. Mucopolysaccharidosis I: management and treatment guidelines. Pediatrics. 2009;123(1):19–29. doi:10.1542/peds.2008-0416.  3. Hendriksz CJ, Berger KI, Giugliani R, et al. International guidelines for the management and treatment of Morquio A syndrome. Am J Med Genet Part A. 2014;9999A:1–15. doi:10.1002/ajmg.a.36833.  4. Braunlin EA, Harmatz PR, Scarpa M, et al. Cardiac disease in patients with mucopolysaccharidosis: presentation, diagnosis and management. J Inherit Metab Dis. 2011;34(6):1183–1197. doi:10.1007/s10545-011-9359-8.  5. Harmatz P, Mengel KE, Giugliani R, et al. The Morquio A clinical assessment program: baseline results illustrating progressive, multisystemic clinical impairments in Morquio A subjects. Mol Genet Metab. 2013;109(1):54–61. doi:10.1016/j.ymgme.2013.01.021.  6. Walker R, Belani KG, Braunlin EA, et al. Anaesthesia and airway management in mucopolysaccharidosis. J Inherit Metab Dis. 2013;36(2):211–219. doi:10.1007/s10545-012-9563-1.  7. Lavery C, Hendriksz C. Mortality in patients with Morquio syndrome A. J Inherit Metab Dis Rep. 2015;15:59–66. doi:10.1007/8904_2014_298.  8. Theroux MC, Nerker T, Ditro C, Mackenzie WG. Anesthetic care and perioperative complications of children with Morquio syndrome. Paediatr Anaesth. 2012;22(9):901–907. doi:10.1111/j.1460-9592.2012.03904.x.  9. Scarpa M, Almassy Z, Beck M, et al. Mucopolysaccharidosis type II: European recommendations for the diagnosis and multidisciplinary management of a rare disease. Orphanet J Rare Dis. 2011;6:72. doi:10.1186/1750-1172-6-72.  10. Solanki GA, Martin KW, Theroux MC, et al. Spinal involvement in mucopolysaccharidosis IVA (Morquio-Brailsford or Morquio A syndrome): presentation, diagnosis and management. J Inherit Metab Dis. 2013;36(2):339-355. doi:10.1007/s10545-013-9586-2.  11. Vitale MG, Skaggs DL, Pace GI, et al. Delphi Consensus Report: Best practices in intraoperative neuromonitoring in spine deformity surgery: development of an intraoperative checklist to optimize response. Spine Deformity. 2014;2(5):333–339. doi:10.1016/j.jspd.2014.05.003.  12. Solanki GA, Alden TD, Burton BK, et al. A multinational, multidisciplinary consensus for the diagnosis and management of spinal cord compression among patients with mucopolysaccharidosis VI. Mol Genet Metab. 2012;107:15–24. doi:10.1016/j.ymgme.2012.07.018.  13. Spinello CM, Novello LM, Pitino S, et al. Anesthetic management in mucopolysaccharidoses. ISRN Anesthesiol. 2013;2013:1–10. doi:10.1155/2013/791983.